Demodex: is een microscopische parasiet die in de haarfollikels van de hond leeft. Deze parasiet wordt tijdens de eerste levensdagen van de moeder op de pup overgedragen. Het maakt deel uit van de normale huidflora bij +/- 15% van de honden en in sommige gevallen veroorzaakt het een huidziekte die demodecia (gelokaliseerde of gegeneraliseerde demodecia, juveniele of volwassen demodecia) of "demodecic mange" wordt genoemd.
Bij honden: verschillende demodexen zijn beschreven:
- Demodex canis (250-300µm) die in de pilosebaceous eenheden zit + een kortere variant: Demodex short-bodied (demodex cornei) op het huidoppervlak (90-148µm)
- Demodex long-bodied (demodex injai). Het verblijft hoofdzakelijk in de pilosebaceous eenheden (334-368µm)
Bij katten komt deze parasiet veel minder vaak voor. Het maakt vaak gebruik van een immuungecompromitteerde omgeving (Feline Leukemie (FeLV), Feline AIDS. (FIV), gebruik van geneesmiddelen die de immuniteit verminderen (chemotherapie, cortisone...). Drie soorten worden beschreven:
- Demodex cati (160-200µm)
- Demodex gatoi: op het huidoppervlak (110µm)
- Demodex sp (110-146µm)
De klinische tekenen van demodecia (haaruitval, roodheid van de huid, comedonen...) verschijnen in de eerste levensmaanden bij juveniele demodecia. Ze kunnen gelokaliseerd zijn en vanzelf genezen, of gegeneraliseerd en een lange behandeling van enkele maanden vereisen. Demodectische schurft bij volwassenen is vaak het gevolg van een verminderde immuniteit, bijvoorbeeld door een tumor, overmatige cortisone secretie of toediening, of hypothyreoïdie.
Demodectische schurft wordt vaak gecompliceerd door een secundaire bacteriële infectie die pustels, korsten en soms zweren (pyodemodecia) veroorzaakt.
De diagnose van demodecia is gebaseerd op de opsporing van de parasiet (demodex). Dit wordt gedaan door het haar te verwijderen of de huid te schrapen. Het materiaal wordt onmiddellijk onder een microscoop onderzocht in de spreekkamer van de arts.
De behandeling varieert naargelang de klinische vorm die wordt waargenomen
- Gelokaliseerde jonge demodecia: deze kan soms vanzelf genezen en behoeft dus niet altijd een behandeling tegen parasieten.
- Gegeneraliseerde juveniele demodecia : antiparasitaire behandeling is noodzakelijk gedurende verschillende maanden. Wees altijd zeker van de diagnose voordat u met de behandeling begint. De behandeling moet worden voortgezet totdat de symptomen zijn genezen en de parasieten bij microscopisch onderzoek zijn verdwenen.
- Volwassen demodecia: Zoek altijd naar een andere oorzaak van de parasiet. Deze vorm is moeilijker te behandelen.
Aangetaste wijfjes en hun moeders moeten uit de fok verwijderd worden!
Copyright Dr Luc Beco