Ringworm is een belangrijke oorzaak van huidinfectie bij katten en honden. Ze worden veroorzaakt door schimmels van de geslachten Microsporum en Trychophyton; Microsporum canis is de schimmel die het vaakst wordt geïsoleerd.

Deze mycosen zijn van groot belang omdat zij de mens kunnen besmetten (zoönosen).

Klinische tekenen

Ringworm manifesteert zich op verschillende manieren bij honden, katten en cavia's, maar ook van individu tot individu. De klinische verschijnselen zijn :

een cirkelvormige alopecia van langzame centrifugale evolutie met schubben en korsten
een erythematosquameuze dermatitis (roodheid en roos), soms pruritisch
een veralgemeende kerato-seborrhoïsche toestand die tot uiting komt in een vette huid en vacht
gegeneraliseerde squameuze dermatitis (roos over het hele lichaam)
miliaire dermatitis (meerdere kleine korstjes) bij katten
betrokkenheid van het nagelbed (perionyxis) of nagelbed (onyxis)
een plaatselijke ontstoken laesie (kerion)

De diagnose

Klinische verdenking van ringworm moet altijd worden bevestigd door een rigoureuze experimentele diagnose. Dit is voornamelijk gebaseerd op vier aanvullende examens:

Wood's lichtonderzoek dat een violette fluorescentie veroorzaakt van de aangetaste haren
microscopisch bewijs van schimmel invasie van de haren
schimmelcultuur
histopathologisch bewijs van haar of stratum corneum invasie

Behandeling

Hoewel dermatofyten bij immunocompetente personen binnen enkele maanden spontaan kunnen genezen, is het absoluut niet wenselijk om een afwachtende houding aan te bevelen, gezien het besmettelijke karakter van ringworm en het risico van zoönose. De behandeling heeft ten doel het herstel te bespoedigen, de verspreiding van sporen in het milieu te beperken of te voorkomen en besmetting te beperken.

Scheren van de vacht wordt aanbevolen (vooral bij Perzische katten), omdat het de geïnfecteerde haren verwijdert. Het kan de situatie de eerste dagen echter verergeren. Tijdens deze periode worden sporen verspreid in de omgeving en ontstaan cutane microtrauma's die de verspreiding van de schimmel op de huid bevorderen
Topische behandelingen moeten in de meeste gevallen op het hele lichaam worden toegepast. Zij helpen de milieuverontreiniging te beperken
Systemische (orale) behandeling, de meest interessante moleculen zijn griseofulvine, ketoconazol en itraconazol. In België is alleen itraconazol (Itrafungol™) geregistreerd voor de behandeling van katten met ringworm
Behandeling van de omgeving is essentieel omdat sporen tot 18 maanden in de omgeving kunnen overleven en er 1000 sporen/m³ lucht kunnen zijn in een huis waar een besmette kat verblijft. De behandeling moet worden voorafgegaan door een mechanische reiniging met een stofzuiger, die de verontreinigde zak zal vernietigen. Stoffen, dekens en kussens moeten bij voorkeur worden vernietigd. Ontsmetting van de lokalen moet volgen op de mechanische reiniging en moet herhaald worden tijdens de behandeling van ringworm
Vaccinatie heeft grote verwachtingen gewekt, maar tot dusver is er geen wetenschappelijk bewijs om het gebruik ervan aan te bevelen

Ringworm mag daarom nooit als een lichte ziekte worden beschouwd. De behandeling ervan moet rigoureus zijn, want naast de genezing van uw huisdier is het belangrijk besmetting van de mens (zoönose) te voorkomen.